Bir zamanlar, adina Wo diyecegimiz bir insan vardi.
Wo'nun cinsiyeti bu öykü için önemli degildir,ama sizin nötr cinsiyetli bir insan için (Ingilizce’de) yeterli bir sözcügünüz olmadigindan, biz bu insanin bir erkek oldugunu söyleyelim. Kültüründeki tüm insanlar gibi Wo da bir evde yasiyordu,ama o sadece içinde yasadigi kendi odasiyla ilgileniyordu. Odasi güzeldi ve onu o halde tutmaktan o sorumluydu...
ve o da böyle yapiyordu.
Wo iyi bir yasam sürdü;o asla aç kalmazdi,çünkü yiyecek boldu.O asla üsümezdi,çünkü daima örtunecek seylere sahipti.Wo büyürken kendi hakkinda birçok sey ögrendi.O kendisini mutlu hissettiren seyleri ögrendi,ve o duvarina asip,baktiginda onu mutlu eden nesneler bulurdu.Wo ayrica kendisine üzüntü veren seyleri,ve üzgün olmak istediginde bu seyleri duvara nasil asacagini da ögrendi.Wo ayrica onu kizdiran seyleri ögrendi,ve duvara asip kizgin olmak istediginde bakabilecegi seyler buldu.
Diger insanlar gibi,Wo’nun da birçok korkusu vardi.O hayatta temel seylere sahip oldugu halde, diger insanlardan ve belli durumlardan korkuyordu.O degisim yaratacak insanlardan ve durumlardan korkuyordu,çünkü o kendini alisik oldugu gidisat içinde güvenlikte hissediyordu,ve onu bu hale getirebilmek için cok çalismisti.Wo sakin ve istikrarli odasina hakim olabilecek durumlardan ve bu durumlari idare eden insanlardan korkuyordu. O,Tanri hakkinda diger insanlardan bir seyler ögrenmisti.Onlar ona bir insan olmanin çok küçük bir sey oldugunu söylemisler,ve Wo da buna inanmisti.Her sey bir yana,o çevresine baktiginda milyonlarca insan, ama sadece tek bir Tanri görüyordu.Ona,Tanri’nin her sey,kendisinin ise bir hiç oldugu,ama eger samimiyetle dua eder ve dürüst bir yasam sürerse Tanri’nin sonsuz sevgisi içinde onun dualarina karsilik verecegi söylenmisti.Böylece Wo, dindar bir insan olarak,korktugu insanlarin ve durumlarin degisiklikler yaratmamalari,böylece odasinin degismeden kalabilmesi için Tanri’ya dua etti...ve Tanri Wo’nun bu dilegini kabul etti.
Kendisine bir biçimde nahos seyler hatirlattigi için Wo geçmisten de korkuyordu;böylece o bu seyleri onun belleginden silmesi için Tanri’ya.dua etti...ve Tanri Wo’nun bu dilegini de kabul etti.
Wo ayrica, degisim potansiyeli tasidigi, karanlik ve belirsiz oldugu için gelecekten de korkuyordu.Wo, bu kez gelecegin onun odasina degisim getirmemesi için Tanri’ya dua etti... ve Tanri onun bu ricasini da kabul etti.
Wo asla odasinin uzak köselerini arastirmadi, çünkü bir insan olarak gerçekten ihtiyaç duydugu her sey bir kösede bulunuyordu. Arkadaslari onu ziyarete geldiklerinde onlara gösterdigi köse burasiydi... .ve burasi ona yetiyordu.
Wo yirmi alti yasindayken ilk kez odanin öbür kösesinde bir devinim sezinledi.Bu onu çok korkuttu ve o hemen Tanri’ya onu uzaklastirmasi için dua etti,çünkü bu devinim onun odada yalniz olmadigi anlamina geliyordu.Bu kabul edilebilir bir durum degildi.Tanri Wo’nun duasini kabul etti ve devinim sona erdi,ve Wo artik ondan korkmadi.
Wo otuz dört yasina geldiginde devinim yeniden basladi,ve yine Wo onun kesilmesini istedi,çünkü çok korkuyordu.Devinim durdu,ama bu sirada Wo o kösede daha önce hiç fark etmedigi bir seyi gördü... orada bir kapi vardi! Kapinin üzerinde de garip bir yazi vardi,ve Wo bunun ima ettigi seylerden korktu.
Wo dini liderlere bu garip kapi ve devinim hakkinda sorular sordu; onlar da o kapiya yaklasmamasi için Wo’yu uyardilar,çünkü o ölüm kapisiydi, ve eger merakini yenemeyip o kapiyi açarsa kesinlikle ölecekti.Onlar ona ayrica, kapinin üzerindeki yazinin da seytani bir yazi oldugunu ve ona bir daha asla bakmamasini söylediler.Onun yerine, onu kendileriyle ritüellere katilmaya e yetenegini ve kazancini gruba vermeye tesvik ettiler...ve böylece selamette olacagini söylediler.
Wo kirk iki yasindayken devinim yeniden basladi.Wo bu kez o kadar korkmamasina ragmen, yine de onun kesilmesini istedi...ve istedigi oldu.Tanri dualarini tümüyle ve çabucak yanitliyordu.Wo dualarinin sonuçlarindan dolayi kendini güçlenmis hissediyordu.
Wo elli yasindayken hastalanip öldü,ve öldügünün gerçekten farkina varmadi.O kösedeki devinimin yeniden basladigini fark etti ve yine onun kesilmesi için dua etti;ama bu kez devmim sona erecegine tam tersine daha belirgin hale geldi ve ona daha çok yaklasti.Wo korkuyla yatagindan kalkti ve fiziksel bedeninin yatakta kaldigini ve kendisinin artik ruh formunda oldugunu gördü.Devinim yaklastikça,Wo onu bir biçimde tanimaya basladi.Bu kez korkmak yerine meraklanmisti,ve ruh bedeni,her nedense,ona dogal görünüyordu.
Wo simdi o devinimin aslinda ona yaklasan iki varlik oldugunu gördü.Beyaz figürler yaklastikça içlerinde bir isik varmis gibi pirildamaya basladilar.En sonunda onun önünde durdular,ve Wo onlarin ihtisami karsisinda sasirip kaldi...ama korkmadi.
Figürlerden biri Wo’ya hitap ederek,"Gel,sevgili varlik,artik gitme zamani,"dedi.Figürün sesi yumusak ve tanidikti.Wo hiç duraksamadan ikisiyle birlikte yürüdü.Dönüp arkasina, yatakta uyur görünen cesedine bakarken...tüm bunlarin ne kadar tanidik oldugunu hatirlamaya basladi.Olaganüstü bir duyguyla dolmustu,ama bu duyguyu izah edemiyordu.Varliklardan biri elini tutup,onu direkt olarak,üzerinde o garip yazinin bulundugu kapiya götürdü.Kapi açildi ve üçü içeri girdiler.
Wo kendini her iki taraftaki odalara açilan kapilarin yer aldigi uzun bir koridorda buldu. Kendi kendine,"Bu gerçekten de sandigimdan çok daha büyük bir evmis!"diye düsündü.Wo birinci kapinin üzerinde çok daha garip yazilarin bulundugunu fark etti. Beyaz varliklardan birine,"Sagdaki bu ilk kapinin ardinda ne var?" diye sordu.Beyaz figür,tek bir söz söylemeden kapiyi açti ve Wo’ya girmesini isaret etti.Wo içeri girer girmez saskinlik içinde kalakaldi.Oda tabandan tavana dek onun en çilgin hayallerini bile asan hazinelerle doluydu!Orada altin külçeler, inciler ve elmaslar yigiliydi.Sadece tek bir kösede bile tüm bir kralliga yetecek kadar yakut ve degerli tas vardi.Wo,isildayan beyaz varliklara bakti ve "Burasi neresi?"dedi.Daha iri olan beyaz varlik konustu ve dedi ki:Burasi senin bolluk odandir,eger buraya girmek isteseydin...O simdi de sana aittir ve gelecekte de senin olarak kalacaktir.Wo bu bilgi karsisinda hayrete düsmüstü.
Koridora döndüklerinde,Wo sol taraftaki ilk odada ne oldugunu sordu...bu,üzerindeki yazilarin bir biçimde anlam ifade etmeye basladigi bir baska kapiydi.Beyaz varlik odanin kapisini açarken, "Burasi senin huzur odandir, eger kullanmayi isteseydin.." dedi. Wo odaya girdiginde kalin beyaz bir sis tarafindan kusatildi. Bu sis canli görünüyordu,çünkü hemen bedenini örtmüstü ve Wo onun içinde soluk alip veriyordu.O büyük bir huzur ve rahatlik duygusuyla dolup tasmisti,ve bir daha asla korkmayacagini biliyordu.O daha önce hiç duymadigi bir huzur duyuyordu.O orada kalmak istiyordu,ama diger varliklar ona yola devam etmeleri gerektigini isaret ettiler,ve hep birlikte uzun koridor boyunca ilerlemeye basladilar. Sol tarafta bir baska kapi vardi.Wo,"Bu oda nedir?"diye sordu. Daha küçük olan beyaz figür,"Burasi sadece senin girebilecegin bir yerdir,"dedi.Wo odaya girer girmez tüm varligi altin bir isikla doldu.Ve o bunun ne oldugunu bildi.Bu Wo’nun kendi özü, aydinlanmasi,geçmis ve gelecek bilgisiydi.Bu Wo’nun ruh ve sevgi ambariydi.Wo sevinçten agladi,ve çok uzun bir zamandir ilk kez gerçegi ve anlayisi içine massederek öylece durdu.Refakatçileri ise içeri girmeden sabirla beklediler.
En sonunda Wo tekrar koridora çikti.Degismisti.Kendisine eslik eden varliklara bakip onlari tanidi.Dogal bir biçimde,"Siz rehberlersiniz"dedi."Hayir"diye karsilik verdi daha iri olan varlik,"biz senin rehberleriniz."Sonra tam bir sevgiyle devam etti,"Biz senin dogumundan beri,tek bir nedenden ötürü buradaydik:seni sevmek ve kapiyi görmene yardim etmek için.Oysa sen korktun ve bizden geri çekilmemizi istedin ve biz de geri çekildik.Biz sevgiyle senin hizmetindeyiz,ve senin enkarnasyon ifadene saygi duyuyoruz."
Wo onun sözlerinde hiçbir kinama hissetmedi.Onlarin kendisini yargilamadiklarini,ona saygi duyduklarini anladi,ve sevgilerini hissetti. Wo kapilara bakti ve simdi onlarin üzerindeki yazilari okuyabildigini fark etti!Koridor boyunca yürürken üzerinde SiFA,KONTRAT yazan kapilar gördü,birinin de üzerinde SEVINÇ yaziyordu.Wo bu koridorda istediginden daha fazla sey gördü,çünkü koridor boyunca siralanan bazi kapilarin üzerinde dogmamis çocuklarinin isimleri vardi...ve hatta birinin üzerinde DUNYA LIDERI yaziyordu.Wo neyi kaçirdigini anlamaya baslamisti.
Ve onun düsüncelerini okurcasina,rehberler söyle söylediler: "Ruhuna sitem etme, çünkü bu uygun bir sey degildir ve senin ihtisaniina hizmet etmez."Wo bunu tam olarak anlamadi. Basini çevirip koridorun giris kapisina bakti ve kapinin üzerindeki,baslangiçta onu korkutmus olan yaziyi gördü.O yazi bir isimdi!...Onun ismiydi,gerçek ismiydi...ve simdi O tam olarak anlamisti.
Wo artik rutin programi biliyordu,çünkü simdi her seyi hatirliyordu,ve O artik Wo degildi.O rehberleriyle vedalasti ve sadakatlerinden ötürü onlara tesekkür etti.O orada uzun bir süre onlara sevgiyle bakarak durdu.Sonra dönüp koridorun sonundaki isiga dogru yürümeye basladi.o daha önce de burada bulunmustu.O, özünü tekrar bulmak üzere yaratilis magarasina . yapacagi üç günlük kisa yolculukta...ve sonra Dünya’dayken sevdigi ve yitirdigi varliklar da dahil olmak üzere onu yürekten sevenlerin kendisini bekledigi onur ve kutlama salonunda onu neyin bekledigini biliyordu.
O daha önce nerede oldugunu, ve nereye gitmekte oldugunu biliyordu.
Wo yuvaya geri dönüyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder